admin
- December 1, 2025
สวนข่าวประจำวันจันทร์ที่ ๑ ธ.ค. ๒๕๖๘ ขึ้น ๑๑ ค่ำ เดือน ๑ ปีมะเส็ง
อนิจจังอนิจจาน่าสมเพชเวทนา ชะรอยเครดิตรัฐบาลล้มละลายหายไปกับน้ำท่วมไม่เหลือหรอ “บิ๊กโจ๊ก”พล.ต.อ.สุรเชษฐ์ หักพาล อดีตรองผบ.ตร.คาดการณ์จำนวนผู้เสียชีวิตจากโศกนาฏกรรมน้ำท่วมหาดใหญ่ “ทะลุพัน” คนค่อนข้างเชื่อ แต่หน่วยงานรัฐ แถลงจำนวนผู้เสียชีวิต…คนไม่เชื่อ @@
ชาวบ้านไม่เพียงไม่เชื่อรายงานตัวเลขจำนวนผู้เสียชีวิต หน่วยงานรัฐเท่านั้น ยังสับสนมึนงงกับตัวเลขพิศวงอีกตะหาก…ศป.กฉ.-สาธารณสุข-ตำรวจ ๓ หน่วยงาน รายงานยอดผู้เสียชีวิต ๓ ชุด แตกต่างกันไป ชาวบ้านทำได้แค่รำพึงรำพัน “แล้วกูจะเชื่อหน่วยงานไหนดี” @@
ห่วยแล้ว-ห่วยอยู่-ห่วยต่อไป คือการบริหารจัดการสถานการณ์ภัยพิบัติน้ำท่วมหาดใหญ่ ห่วยตั้งแต่เริ่มต้น”เผชิญเหตุ” มาถึง “กู้ภัย” เรื่อยมากระทั่งถึงช่วง “ฟื้นฟู-เยียวยา”…ผู้ประสบภัย และ ผู้ไม่ประสบภัยที่มีสติสัมปัญชัญญะปกติบริบูรณ์ มีบทสรุปตรงกันโดยไม่ได้นัดหมาย “มันห่วยมาก…มันโคตรห่วย” @@
ปล่อยให้ชาวบ้านผู้ประสบภัยน้ำท่วมว้าวุ่นเรื่องระเบียบการรับเงินเยียวยา ๙,๐๐๐ บาท ต้องหรือไม่ต้องใช้สำเนาบัตรประชาชน-สำเนาทะเบียนบ้าน กว่าจะลงเอยด้วยหนังสือด่วนที่สุด หรือ “เสี่ยงที่สุด” ของอธิบดีกรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น ธีรุตม์ ศุภวิบูลย์ผล ที่ มท.๐๘๑๐.๔/ว.๕๖๑๕ ลงวันที่ ๑ ธ.ค.๒๕๖๘ เรื่องแจ้งเร่งรัดการให้ความช่วยเหลือผู้ประสบภัยในพื้นที่ ๙ จังหวัดภาคใต้ ที่ส่งถึง ผวจ. ๙ จังหวัดภาคใต้ สงขลา-สุราษฏร์ธานี-นครศรีธรรมราช-พัทลุง-ปัตตานี-ยะลา-นราธิวาส-ตรัง-สตูล ระบุเป็นลายลักษณ์อักษร ใช้เลขประจำตัวประชาชน และเลขบัญชี เป็นหลักฐานประกอบการรับเงินเยียวยาได้ แต่ถ้อยคำในหนังสือฉบับนี้มีจุดสะดุด ที่ระบุให้ผู้รับเงินช่วยเหลือ ลงนามยืนยันได้รับเงินจริง ก่อนดำเนินการโอนเงิน….แปลกอยู่นะ @@
ปากพาเพลิน หรือ เมาน้ำท่วมสุดจะหยั่งรู้ โดยไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย นายกฯอนุทิน ชาญวีรกูล แกว่งปากไปหามีดโกนซะงั้น หลุดปาก”อยากนามสกุลหลีกภัย แต่กลายเป็นนามสกุลเจอภัย เจอเข้าไป ๔ ภัย คือภัยเศรษฐกิจ-มั่นคง-สังคม ภัยธรรมชาติ”…ชวนหาเรื่อง หรือ หาเรื่องชวนกันแน่ @@
ปิดท้ายสวนข่าววันนี้…เอกนิติ นิติทัณฑ์ประภาศ รองนรม.และรมว.คลัง ไปขึ้นเวที “คู่หูเศรษฐกิจ ฝ่าวิกฤตสู่ความยั่งยืน” ของสมาคมเศรษฐศาสตร์ ธรรมศาสตร์ ในฐานะศิษย์เก่าคณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ กับ วิทัย รัตนากร ผู้ว่าแบงก์ชาติ เพื่อนร่วมรุ่นร่วมคณะเดียวกัน หยอกเย้ากระเซ้ากันน่าเอ็นดู โดยฝ่ายแรกบอกคุยกันทุกวัน วันละหลายเวลา ช่วยกันคิด แชร์โน้ตกันอยู่ตลอด เหมือนตอนเรียนมหา’ลัย ส่วนฝ่ายหลัง ยืนยันเราโทรคุยกันวันละหลายๆรอบ เราช่วยกันเต็มที่ แล้วผมก็มีอิสระในการทำงาน…แน่นอนซิ @@
ฮูก ตาตี่
